در موانع نكاح:
-3 موانع نكاح بطور كلي به چهار دسته تقسيم مي شود:
الف) ممنوعيت نكاح به واسطه قرابت نسبي
ب) ممنوعيت نكاح به واسطه قرابت نسبي
ج) ممنوعيت نكاح به واسطه قرابت رضايي
د) ساير ممنوعيت هاي نكاح
-4 ممنوعيت نكاح به واسطه قرابت نسبي:
نكاح با اقارب نسبي ذيل ممنوع است اگر چه قرابت حاصل از شبهه يا زنا باشد:
1) نكاح با پدر و اجداد و يا مادر و جدات هر قدر كه بالا رود.
2) نكاح با اولاد هر قدر كه پائين رود.
3) نكاح با برادر و خواهر و اولاد آنها هر قدر كه پائين رود.
( 4) نكاح با عمات و خالات خود و عمات و خالات پدر و مادر و اجداد و جدات (م 1045
در اين ماده قرابت نسبي حاصل از رابطه مشروع و نا مشروع را يكي دانسته است و تفاوتي از لحاظ حرمت نكاح
بين آن دو نگذاشته است.
5 - قرابت رضاعي از حيث حرمت نكاح در حكم قرابت نسبي است مشروط بر اينكه:
اولاً: شير زن از حمل مشروع حاصل شده با شد لذا اگر زني از رابطه نامشروع شير ده شده باشد و از اين شير
پسري را شير دهد قرابت رضاعي بين آن دو حاصل نمي شود.
ثانياً: شير مستقيماً از پستان مكيده شودثالثاً: طفل لااقل يك شبانه روز و يا 15 دفعه متوالي شير كامل خورده باشد بدون آنكه در بين آن غذاي ديگر يا
شير زن ديگر را بخورد.
رابعاًُ: شير خوردن طفل قبل از تمام شدن دو سال از تولد او باشد.
خامساً: مقدار شيري كه طفل خورده است از يك زن و از يك شوهر باشد.
-6 ممنوعيت نكاح به واسطه قرابت نسبي (كه مصاهره هم مي نامند) ( 2) حالت دارد يا ممنوعيت دائمي است و يا
ممنوعيت غير دائمي.
الف) ممنوعيت دائمي:
-1 بين مرد و (مادر و جدات زن ا و) از هر درجه كه باشد اعم از نسبي و رضاعي هر چند كه بين زن و مرد مباشرت
هم صورت نگرفته باشد.
-2 بين مرد و (زني كه سابقاً زن پدر و يا زن اجداد يا زن پسر يا يكي از احفاد (فرزندزادگان) او بوده است هر چند
قرابت رضايي باشد.
-3 بين مرد با اناث از اولاد زن از هر درجه كه باشد ولو رضاعي، مشروط بر اينكه بين زن و شوهر زناشويي واقع
شده باشد (يعني در اين بند حرمت نكاح منوط به مباشرت بين زن و مرد شده باشد)
ب) حرمت غير دائمي:
1) جمع بين دو خواهر ممنوع است. يعني مادامي كه يكي از خواهران در عقد مردي است خواهر ديگر نمي تواند
به عقد همان مرد در بيايد هر چند به عقد منقطع باشد (حرمت جمعي دارد)
2) ازدواج با دختر برادر زن و يا دختر خواهر زن غير نافذ است كه با اجازه زن نافذ مي شود (البته در حقوق كنوني
با توجه به ماده 16 قانون حمايت از خانواده اجازه دادگاه هم در اين مورد شرط است)
-7 ساير مواردي كه نكاح زن و مردي با همديگر ممنوع است:
الف) مواردي كه حرمت ابدي است
1) هر كس زن شوهر دار را با علم به وجود علقه زوجيت و علم به حرمت نكاح و يا زني را كه در عده طلاق يا در )
( عده وفات است با علم به عده و حرمت نكاح براي خود عقد كند. ( 1050
2) عقد در حال احرام باطل است و با علم به حرمت موجب حرمت ابدي است. )
3) تفريقي كه با لعان حاصل مي شود موجب حرمت ابدي است.4) زناي با زن شوهردار يا زني كه در عده رجعيه است موجب حرمت ابدي است.5) اگر كسي با پسري عمل شنيع كند مادر و خواهر و دختر آن پسر (مفعول) بر فاعل حرام مؤبد مي شوند. در )
عده وفات هم طبق اصلاحات اخير قانون مدني زن حق نفقه دارد.
در ساير عده ها زن حق نفقه ندارد مگر اينكه زن حامله باشد و آن هم از شوهر خود باشد كه در اين صورت تا
زمان وضع حمل حق نفقه خواهد داشت.
-13 (فسخ نكاح):
در عقد نكاح اصل براينست كه هيچ يك از خيارات جاري نيست و نمي توان در آن شرط خيار كرد. به استثناي
موارد ذيل:
الف) طرفين عقد ازدواج مي توانند هر شرطي كه مخالف با مقتضاي عقد مزبور نباشد در ضمن عقد ازدواج بياورند
ولي تخلف در اين شروط براي مشروط له خيار تخلف از شرط به وجود نمي آورد مگر شرط مذكور صفت باشد كه
براي يكي از طرفين در نظر گرفته شده است (خيار تخلف از شرط)
ب) دومين خياري كه در عقد نكاح جاري است، خيار عيب است كه اين عيوب سه دسته اند:
دسته اول جنون: 18 - طلاق مبارات: طلاقي است كه كراهت از هر دو طرف (زن و شوهر) باشد كه در اين طلاق زن
بايد مالي را به مرد بدهد تا او طلاق دهد ولي اين عوض نبايد زائد بر ميزان مهر باشد.
طلاق خلع: آن است كه زن بواسطه كراهتي كه از شوهر خود دارد در مقابل مالي كه به شوهر مي دهد طلاق بگيرد
اعم از اينكه مال مزبور عين مهر يا معادل آن و يا بيشتر يا كمتر از آن باشد.
نكته) سوالي كه در اينجا مطرح مي شود اين است كه آيا اگر فديه اي كه زن به مرد مي دهد باطل باشد (مثلاً ماليت
نداشته باشد) آيا طلاق هم باطل مي شود كه دو نظر وجود دارد:
نظر اول: كه نظر مشهور است بيان مي دارد عمل طلاق خلع يا مبارات در واقع به دو قصد انشاء تقسيم ميشود؛
يكي قصد انشاء بر طلاق و ديگري قصد انشاء عوضيت (فديه) لذا علي الاصول فساد يكي از دو قصد انشاء مقتضي
فساد ديگري نخواهد بود همانند (نكاح و مهريه) كه دو قصد انشاء داريم و فساد يكي از دو عقد موجب فساد
ديگري نمي شود.
نظر دوم: برخي مي گويند چون مقصود طرفين طلاق مقيد به فديه است لذا با انتفاي قيد (فديه) مقيد نيز منتفي
مي شود لذا با بطلان فديه طلاق هم باطل خواهد شد
-19 در عده:
عده عبارتست از مدتي كه تا انقضاي آن زني كه عقد نكاح او منحل شده است نمي تواند شوهر ديگر اختيار كند.عده زن با توجه به علل مختلفي كه نكاح منحل مي شود متفاوت است:
الف) عده وفات: چه در نكاح منقطع و چه در نكاح دائم چهارماه و ده روز است مگر اينكه زن حامله باشد كه تا
وضع حمل عده نگه مي دارد.
ب) عده طلاق: در نكاح دائم 3 طهر است مگر اينكه زن با اقتضاي سن عادت زنانگي نبيند كه 3 ماه است (عده
فسخ نكاح دائم نيز چنين است)
ج) عده فسخ نكاح: عده فسخ نكاح منقطع و بذل مدت و انقضاء آن در غير حامل دو طهر است مگر اينكه زن با
اقتضاي سن عادت زنانگي نبيند كه در اين صورت 45 روز است.
د) عده طلاق فسخ نكاح و بذل مدت و انقضاء آن در مورد زن حامله تا وضع حمل است.
ه) عده نزديكي به شبهه مانند عده طلاق است
-20 اگر در ايام عده طلاق شوهر بميرد آيا زن بايد عده وفات نگه دارد؟
1) در طلاق رجعي چون زن در حكم زوجه است در صورت فوت شوهر در ايام عده زن بايد از زمان فوت عده )
وفات نگه دارد.
2) اما در عده طلاق بائن يا فسخ نكاح تاثيري بر وضع زن ندارد چون حباله نكاح قبلاً منحل شده و متوفي بيگانه
محسوب مي شود.
نكته: زني كه شوهر او غايب مفقود الاثر بوده و حاكم او را طلاق داده باشد بايد از تاريخ طلاق، عده (وفات) نگه
دارد اما اين عده وفات عده رجعي است يعني اگر غايب مفقود الاثر برگردد مي تواند رجوع كند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: